Nowoczesne społeczeństwo stawia współczesnej szkole określone poziomem cywilizacji i charakterem kultury wymagania w zakresie kształcenia i rozwoju uczniów. Jednym z takich wymagań jest uczenie tolerancji wobec osób niepełnosprawnych, które wyraża postawę szacunku wobec osoby. Potrzeby i problemy osób niepełnosprawnych winny stanowić istotny element w organizacji i funkcjonowaniu całego społeczeństwa. Z tego powodu kształtowanie tolerancji należy rozpoczynać możliwie najwcześniej – doskonałe środowisko do podejmowania tego typu działań stanowi szkoła. Przedstawiona problematyka jest obrazem zdiagnozowania tolerancji dzieci przejawianej wobec niepełnosprawnych rówieśników oraz nastawienia, działań i samooceny nauczycieli w zakresie rozwijania i uczenia takiej postawy. Poznanie wzajemnych relacji zachodzących pomiędzy uczniami pełnosprawnymi i niepełnosprawnymi w klasie może okazać się przydatne dla ich poprawy. Może też stanowić przesłankę dla podejmowania właściwych relacji w tej sferze pracy wychowawczej. Rezultaty przeprowadzanych badań pozwoliły zgłębić problematykę. Ukazały konieczność działań w tym obszarze społecznych kontaktów.